فریدون حسنی؛ طاهره عبیاوی؛ علی طاهری میرقائد؛ رحیم پیغان؛ مجتبی علیشاهی
چکیده
استفاده گسترده و طولانی‌مدت از ترکیبات شیمیایی باعث می‌شود میکروارگانیسمها با مواد ضدمیکروبی که علیه آن‌ها بهکار برده می‌شود، توانایی سازگاری پیداکرده و از تأثیر داروها کاسته و در مقابل میکروب‌ها مقاوم شوند. اسانس‌های گیاهی به‌عنوان ترکیبات ضدمیکروبی و ضدقارچی در شاخه‌های داروشناسی، میکروب‌شناسی و پزشکی موردمطالعه ...
بیشتر
استفاده گسترده و طولانی‌مدت از ترکیبات شیمیایی باعث می‌شود میکروارگانیسمها با مواد ضدمیکروبی که علیه آن‌ها بهکار برده می‌شود، توانایی سازگاری پیداکرده و از تأثیر داروها کاسته و در مقابل میکروب‌ها مقاوم شوند. اسانس‌های گیاهی به‌عنوان ترکیبات ضدمیکروبی و ضدقارچی در شاخه‌های داروشناسی، میکروب‌شناسی و پزشکی موردمطالعه قرار گرفته‌اند. در این پژوهش تأثیر اسانس گیاهان کاکوتی کوهی (Ziziphora cliniopodiodes)، آویشن باغی (Thymus vulgaris) و رزماری (Salvia rosmarinus) علیه پاتوژنهای قارچی شامل آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس، گونه ساپرولگنیا،گونه فوزاریوم و باکتریایی برای استرپتوکوکوس اینیایی، استرپتوکوکوس میتیس، لاکتوکوکوس گارویه، یرسینیا راکری و آئروموناس هیدروفیلا مورد مطالعه قرار گرفت. ارزیابی فعالیت ضدقارچی و ضدباکتریایی از روش رقتسازی در لوله برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگیرشد (MIC)، حداقل غلظت باکتری‌کشی (MBC) و قارچکشی (MFC) استفاده شد. براساس نتایج، در بررسی MIC و MFC بیش‌ترین خاصیت ضدقارچی مربوط به اسانس آویشن باغی علیه آسپرژیلوس فومیگاتوس (015/0± 023/0 و 03/0±046/0 میکرولیتر بر میلیلیتر) و کم‌ترین خاصیت قارچکشی مربوط به اسانس رزماری علیه آسپرژیلوس نایجر (72/0±66/1 و44/1±33/3) به دست آمد و با سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار بود (05/0P<). برطبق نتایج حاصل از بررسی MIC و MBC کم‌ترین غلظت به‌دست‌آمده علیه باکتری‌ها مربوط به اسانس کاکوتی کوهی علیه استرپتوکوکوس میتیس (005/0 ± 016/0 و 011/0 ±033/0 میکرولیتر بر میلیلیتر) به دست آمد که با مقادیر اسانس رزماری اختلاف معنی‌دار بود (05/0P<). براساس این مطالعه اسانس‌های کاکوتی کوهی، آویشن باغی و رزماری قابلیت استفاده جهت کنترل و پیش‌گیری از بیماریهای قارچی و باکتریایی آبزیان را دارا می‌باشند.
